Sveitin milli sanda var mín æskuslóð,
einn ég reika nú þar um í vegamóð.
Gamlir draumar rifjast upp við sérhvern hól
ó það er svo margt að minnast á.
Ennþá líður lækurinn um dal og kinn,
fljúga fagrir fluglarnir um himininn.
Forðum bjó hér huldufólk í hamrinum,
já svo ótalmargt að minn ast á.
Gamall bær í tóftabrotum,
Muna má sinn fífil fegri,
margt við gætum saman skrafað.
Ljúft þá myndi líða nóttin,
Dm
A
A7
Dm
D7
Gm
Dm
Bb
A7sus4
A7
Dm
A
A7
Dm
D7
Gm
Dm
Bb
A7
Dm
Gamall bær í tóftabrotum,
Muna má sinn fífil fegri,
margt við gætum saman skrafað.
Ljúf þá myndi líða nóttin,
Sveitin milli sanda var mitt ævintýr,
lék ég löngum dátt við mínar ær og kýr.
Ofurlítill snáði ég var ljós og hýr,
ó hve ár og daga líða fljótt.
Sveitin milli sanda býður góða nótt,
sit ég einn um draumafagra júlí nótt.
Blómaskógar anga blítt í mosató,
ó þú unaðslega sveitin mín.
ó þú unaðslega sveitin mín.
D7
Dm
B7sus4
Bb
Em
Gm
C7
F
E7
Bb7
B
B7
A7
Am
A7sus4
A