Um hvað hugsar einmana snót

Um hvað hugsar einmana snót?

Upp á lofti daga langa,

með fjarræn augu og fölan vanga,

fálát lætur prjóna ganga.

Segir engum neitt.

Um hvað hugsar einmana snót?

Átt’ún fyrrum kannski stefnumót?

Það er furða, því fráleitt var hún ljót.

Því fór það svo að ekki fékk hún

þann sem sýnd’ún ástarhót?

Um hvað hugsar einmana snót?

Ef til vill svikin var hún illa af slæmum þrjót.

Eitthvað hefur hent hana, hún er orðin ljót

og hennar líf varð gagnslaust, dautt og kalt sem grjót.

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm,

bamm, bamm, bamm, bamm, bamm,

Um hvað hugsar einmana snót?

Upp á lofti daga langa,

Fjörgömul með fölan vanga

fálát lætur prjóna ganga.

Segir engum neitt.