þótt yngri séu sumir menn.
Hann átti þennan undrahatt
Ég ofan á hann í dóti datt
Hann afi gamli sigldi sjó,
Það gerist markt í Mexíkó,
er máninn stígur upp úr sjó.
Hann afi gamli gekk á land,
Hann gekk um eina götu þar,
og glenntist ögn við meyjarnar.
Með rós í hári röltu þær,
Hann átti þennan undrahatt
Ég ofan á hann í dóti datt
Og þarna ein af öðrum bar,
með augu fleiri en stjörnurnar.
Og þá varð afi alveg frá,
Það mátti heyra í Mexíkó,
Í faðminn tók hann fljóðið ungt,
og fljóðið ungt var ekki þungt.
Hann átti þennan undrahatt
Ég ofan á hann í dóti datt
mildaði þeirra ástarhróp.
Með gítar undir glugganum,
Í átta dægur undi hann við,
Uns seint á kvöldi svo til bar,
var sálin föst við Mexíkó.
Uns amma loksins leysti hann,
Hann átti þennan undrahatt
Ég ofan á hann í dóti datt
Cmaj7
Gm7~F
E
B7
Eb
E7~G~
F
A~B
F7~9
Dm7
C~m7
Bm7
Bb
Gm
Bb~C
C~D
B~C~
F~m
C7
A