A
Við bísuðum gjarna saman við tveir
D
A
Birkiland og ég.
E
D
E
og margan gæfulausan veg.
A
D
A
Við seldum litla bæklinga og salan hún var treg.
E
D
A
En sumrin í Vatnsmýrinni voru hlý og yndisleg.
A
D
A
Við gengum saman marga villigötu fram á nótt.
E
D
E
þegar allt var orðið hljótt.
A
Við vorum hundeltir
D
A
og okkur gert margt ósegjanlega ljótt.
E
D
A
Og að því búnu þá var lögreglan á okkur sótt.
F~m
A
Það er ekki mikið trúlegt, nokkur öfundi þig.
F~m
A
Samt ertu sá sem mestu flugi náði.
F~m
A
Því ægilegustu þrautir þér riðu á slig.
F~m
E
E7
Það var ei neinn sem slíka styrjöld háði.
A
Við vorum sviknir um stelpur
D
A
sem við stóluðum lengi á.
E
D
E
já, og þær ekkert smá.
A
D
A
Við vorum píndir í afvötnun inn við sundin blá.
E
D
A
skelltum okkur beint á krá.
F~m
A
Já, það var mörg árstíðin í ævi þinni sem fór
F~m
A
Í auðnuleysisráf á afvegum slíkum.
F~m
A
En hvað sem verð ég lítill, Já, hvað sem verð ég stór.
F~m
E
E7
Ég klæðist samt aldrei alveg þínum flíkum.
A
Þú varst undarlegur í háttum
D
A
það sinnti enginn um þín kvein.
E
Allir önnum kafnir við að græða á stríðinu
D
E
öll sín mein.
A
A
A
Þú varst sérlundaður furðufugl og þú sast á stakri grein
E
D
A
Þótt þú sæir aldrei móður þína kyssa jólasvein.
D
A
E
E7
F~m
