Við gefumst aldrei upp

Um forfeður okkar búin til var saga sú,

þeir sátu úti í Noregi og áttu börn og bú,

en Haraldur með frekju fór að þröngva þeirra hag,

þeir þutu út í skipin sín og kváðu þennan brag:

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.

Og Ingólf þeir eltu hingað austan yfir haf,

og allir þóttust garpar bera hverjum öðrum af,

og síðan hafa allir verið öllum fremri hér,

þó við höfum aldrei ráðið nema dönskum her.

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.

Og seinna kom Tyrkinn með sinn Tyrkjalega her,

og Tyrkja-Gudda rændu þeir og höfðu burt með sér,

og eftir sátu í sárum margir seggir þennan dag,

en samt þeir undir kvöldið fóru að kyrja þennan brag.

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.

Nú, Bretinn sem vinur, kom að vernda okkar mið,

þeir vildu ekki að Íslendingar dræpu þorskgreyið.

En varðskip okkar skildu ekki að Bretinn mikið má,

og mikið meira en áður fóru að elta og pína þá.

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.

Þó afdalasnáða vilji ýmsir telja okkur,

og ímyndi sér Íslendinga geta ekki neitt

Við gefumst aldrei upp þó móti blási,

því ennþá streymir norrænt blóð í æðum okkar heitt.

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.

Við gefumst aldrei upp þótt móti blási,

á Íslandi við getum verið kóngar allir hreint,

þó ýmsir vilji stjórna okkur bæði ljóst og leynt.