D
A
D
A
D
Hvað er svo glatt sem góðra vina fundur,
G
A
er gleðin skín á vonarhýrri brá?
D
A
D
A
Eins og á vori laufi skrýðist lundur,
Aaug
A
E7
A
lifnar og glæðist hugarkætin þá.
F~
Bm
Og meðan þrúgna gullnu tárin glóa
G
D
Em
A
og guðaveigar lífga sálaryl,
D
G
D
þá er það víst, að beztu blómin gróa
G
D
A7
D
í brjóstum, sem að geta fundið til.
A
D
A
D
Það er svo tæpt að trúa heimsins glaumi,
G
A
því táradöggvar falla stundum skjótt,
D
A
D
A
og vinir berast burt á tímans straumi,
Aaug
A
E7
A
og blómin fölna á einni hélunótt. –
F~
Bm
Því er oss bezt að forðast raup og reiði
G
D
Em
A
og rjúfa hvergi tryggð né vinarkoss,
D
G
D
en ef við sjáum sólskinsblett í heiði
G
D
A7
D
að setjast allir þar og gleðja oss.
D
Aaug
Bm
A7
E7
G
F~
A
Em
