C
G
Ég raula raunakvæði um ref einn, sem hér býr.
C
Í græðgi vill hann gleypa hin góðu skógardýr.
F
C
Já, þetta´er sorgarsöngur
G
C
C#dim7
víst því sagan illa fer,
Dm7
G
C
því hæ fallera faddirúlann ræ,
G
C
og verstur endir er.
C
G
Einn dag hann var á veiðum hvar voru músahús,
C
þá rak hann gular glyrnur í gráa litla mús.
F
C
„Ég tek þig!“, sagði tæfan þá,
G
C
C#dim7
um trjábol músin rann.
Dm7
G
C
Hæ fallera faddirúllan ræ,
G
C
hún fylgsni öruggt fann.
C
G
Þá varð hann súr á svipinn og sagði; „Fínt hjá þér,
C
en bíddu bara góða ég bíða skal þín hér.“
F
C
Svo tautar hann við sjálfan sig;
G
C
C#dim7
Þú síðasta leikinn átt.
Dm7
G
C
Hæ fallera faddirúllan ræ,
G
C
hún bröltir niður brátt.
C
G
En Mikki mátti bíða og músin engu kveið.
C
Þú heyra skalt hvað skeði hjá skrögg er vikan leið:
F
C
Þá hungrið alveg ærð’ann
G
C
C#dim7
og enga veitti ró.
Dm7
G
C
Hæ fallera faddirúllan ræ,
G
C
hann datt um koll og dó.
Dm7
C#dim7
F
C
G
