Ástar óður

Lífið er ljúft svo næs og melló

Pían er sjúk í tipparilló

Hver tekur mark á mér.

dú jú

Tunga vor öll er með ljótum blettum

Ég þoli ekki texta með ensku slettum

nakinn til fjalla fer,

með þér.

Allt í huga mér svo illa öfugt er og antí róm  ó

Því skalt ei bjóða mér í kaffi heim með þér.

Því Æ dónt vanna rokk jor moð   er

Æ dónt vanna ról jor broðer

Oll Æ vanna dú iss hörrí hóm end fökk jú

Ég er svo kúl og djöfull nastí

nýti öll göt og dúndra plastí

hver getur treyst á mig

dú jú ?

Ég hugsa stíft til þín, allt huggulegt og klín ég á þig all  a

Lífið er svo blautt og stundum allt svo rautt

En elsku dúllan mín, ég kem ei heim til þín

Því Æ dónt vanna rokk jor moð   er

Æ dónt vanna ról jor broðer

Oll Æ vanna dú iss hörrí hóm end fökk jú

Hann vill ekki þína móð   ur,

þó maðurinn sé ástar – óð   ur.

Hann elskar bara þig,

hann elskar sjálfan sig,

só fokkjú.